Een paar jaar terug circuleerden er nogal wat waarschuwingen tegen het gebruik van detergenten in persoonlijke verzorgings-midddelen. Het veel gebruikte detergent Sodium Lauryl Sulfate, ook wel genoemd Sodium Laureth Sulfate, Sodium Acetyl Sulfate of afgekort SLS, komt in bijna alle zepen, shampoo's en zelfs tandpasta voor. Wat is dat voor spul en wat levert het je op om shampoo te gebruiken waar dit middel niet in zit?
Lees hier meer over mijn overstap naar detergent-vrije shampoo, inmiddels jaren geleden (oorspronkelijke artikel maart 2010).
In het artikel over Zeep ben ik al ingegaan op het gebruik van detergenten. Rond 1950 raakte het eeuwenoude recept voor zeep nagenoeg in onbruik, omdat het synthetische natriumdodecylsulfaat in opmars kwam. Dit industriële reinigingsmiddel is sterk ontvettend, schuimt weldadig en is bovendien erg goedkoop. Natriumdodecylsulfaat zit bijna zeker in je zeep, je douchegel, je shampoo en soms zelfs in je tandpasta.
Het heet dan Sodium Lauryl (of Laureth) Sulfaat of SLS. Overigens is dit niet alleen het geval bij goedkope A-merken, maar zit het evengoed in de luxere en duurdere producten. Merkwaardig genoeg zit het zelfs in natuurlijke en ecologische verzorgingsproducten met een keurmerk. Er is nogal wat argwaan ontstaan tegen SLS, waarvan beweerd wordt dat het bewezen kankerverwekkend is. Het is weliswaar geen verboden ingrediënt, maar dat zou ook kunnen komen omdat de belangen van de industrie te groot zijn. Ik laat hier even in het midden of het nu inderdaad wel of niet kankerverwekkend is, maar vond het destijds wel interessant om een shampoo te proberen zonder dit al dan niet terecht gevreesde vergif.
Sinds mijn jeugd heb ik sluik en fijn haar, dat snel vet werd. Ik waste het 2 keer per week, waarmee ik de beide dagen voor de wasbeurt eigenlijk met een vies hoofd rondliep. Toch weigerde ik altijd om de frequentie op te voeren, omdat ik het idee had dat ik het vet worden daar juist mee zou verergeren. Groot was mijn verbazing toen ik overschakelde op een detergent-loze shampoo, waarbij ik niet eens dacht dat het de oplossing zou zijn voor mijn vet-haar-probleem.
Er zijn er overigens een aantal op de markt, zelf kocht ik Tea Tree shampoo van Urtekram. Al gauw merkte ik dat de vies-haar dagen direct voor de wasbeurt verleden tijd waren en een paar weken later waste ik mijn haar nog maar 3 keer in de 2 weken. Het duurde nog een aantal weken voordat ik op mijn huidige frequentie zat: 1 keer per week! Zonder ook maar een dag met vet haar rond te lopen.
Het verdwijnen van mijn vette haar zette mij aan het denken. Blijkbaar is het belang van de industrie veel groter dan alleen maar een goedkoop ingrediënt om de productiekosten te verlagen. Hoe vaker je je haar wast met shampoo met SLS, hoe vetter je hoofdhuid wordt als reactie op de ontvettende shampoo en hoe meer je de neiging hebt om het nog vaker te wassen. En je wordt gered door “elke dag shampoo”, die suggereert dat het volkomen normaal en noodzakelijk is om je haar dagelijks te wassen. Nogmaals, dit is een persoonlijke ervaring en geen laboratoriumtest en het zou kunnen dat het bij andere mensen niet helpt ofwel veel langer duurt voordat de hoofdhuid minder vet wordt.
Of je nu bang bent voor de mogelijke schadelijke effecten van Sodium Lauryl Sulfaat, het zat bent om dure shampoo's te kopen en die steeds vaker te moeten gebruiken of gewoon van je vette haar afwilt, het is de moeite van het proberen waard. Over het algemeen zijn de shampoo's niet heel veel duurder dan SLS bevattende shampoo's, tenzij je nu een heel goedkoop B-merk gebruikt.
Denk er wel om dat shampoo zonder detergenten niet schuimt zoals je gewend bent, waardoor je in het begin de neiging zult hebben om meer te gebruiken dan nodig is. Maar hoe dan ook ga je op de langere termijn fiks besparen omdat het verbruik drastisch af zal nemen.
